கீழ வெண்மணி:பனி நிறம் கறுத்த ஒரு மார்கழி.

கட்டுரையாளர்:

வெ.ஜீவகுமார் வழக்கறிஞர் 

விவசாயிகள் உரிமைச் செயல்பாட்டாளர்

தொடர்புக்கு:Vjeeva63@gmail.com 

மார்கழி பலருக்கும் பிடித்த ஒரு மாதம். பூக்களுக்கும் புற்களுக்கும்கூட பனியின் வெண்குடையை மார்கழி மகுடமாக்கி இருக்கும். எனினும் 1968களுக்குப் பின் காவிரிப்படுகையில் பிறந்தோருக்கு மாதங்களில் மார்கழியை ரசிக்க முடியவில்லை. கார்த்திகையில் சுடலை கொளுத்திய தீபத்தின் திரிநாக்குகள் அணையும் முன் மார்கழியில் கீழவெண்மணி தீக்குளித்தது.

டிசம்பர் 25 என்பது கொண்டாட்டங்களின் பேரின்பப் பெருவிழாவாகப் பொதுப்புத்தியில் விதைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால்,கீழவெண்மணியில் நிகழ்ந்த துயரத்ததைநினைப்பவர்களால் இந்தத் தேதியில் கொண்டாட்ட மனநிலைக்குச் செல்லவே முடியாது.

கொடூரத்தின் உச்சம்:

25.12.1968 இரவு 8 மணிக்கு மேல் கடலைக் கொடிகளுக்குத் தீ வைக்கப்பட்டதுபோல் வெண்மணியில் குடிசைகள் கொளுத்தப்பட்டன. 20 பெண்கள், 19 பச்சிளம் குழந்தைகள், வயது முதிர்ந்த ஐவர் என 44 உயிர் களைத் தீ பொசுக்கியது. 11 பேரின் பிரேதப் பரிசோதனை அறிக்கை அவர்கள் ஆணா, பெண்ணா என்று கண்டு பிடிக்க முடியாத அலங்கோலத்தைக் காட்டியது.முன்னதாக அடிதடிகளால், அராஜகத்தால், வெண்மணி பதற்றமாக இருந்தது. அந்த இரவில் வெண்மணிக்குள் நீலநிற போலீஸ் வாகனம் முதலில் வந்தது. தங்களைக் காக்க ஓர் ரட்சகன் வந்ததாகக் கருதி மக்கள் கூட்டம் தெருவில் திரண்டது. ஆயுதம் ஏந்திய ரௌடிகள் வேன், டிராக்டர்களிலிருந்து குதித்தனர். கூடியிருந்தவர்கள் மீது துப்பாக்கியால் சுட்டனர். பயந்து சிலர் துப்பாக்கிக் குண்டடிபட்டு வயல்களுக்கு ஓடினர். மற்றவர்கள் ஒரு குடிசைக்குள் முட்டி மோதிப் புகுந்தனர். ரௌடிகள் அந்தக் குடிசையில் நெருப்பைப் பற்றவைத்தனர். அணையாத் தீயாக அது எரிய நெருப்பில் சிலர் பெட்ரோல் ஊற்றினர். கொளுந்துவிட்ட நெருப்பு ஜுவாலைகளிலிருந்து ஒரு தாய் பச்சிளம் சிசுவைக் காப்பாற்ற வெளியே தூக்கி வீசினார். ஒரு ரௌடி அந்தக் குழந்தையின் உடலை அரிவாளால் சிதைத்து மீண்டும் சிதைக்குள் எறிந்தான். 

எரிந்த பிரேதங்களில் பல ஒன்றோடு ஒன்றாகக் கட்டிப்பிடித்திருந்தன. கருகிக் கட்டையாகிய ஒரு தாயின் பிடியில் தனயனின் உடலும் சேர்ந்திருந்தது.இரவு 8 மணிக்கு வைக்கப்பட்ட தீ அதிகாலை வரை எரிந்தது. ரௌடிகள் இதர 28 குடிசைகளின் கூரையையும் பொசுக்கினர். 9 கி.மீ. தொலைவில் இருந்த போலீஸ் நள்ளிரவு 12 மணிக்கு அங்கு வந்தது. நெருப்பே களைத்துப்போய்க் கண்மூடும் வேளையில் மறுநாள் காலை 9 மணிக்குத் தீ அணைப்பு வண்டி வந்தது. வயல்களில் தேடுகையில் விழுந்துகிடந்தோர் உடல்களைத் துப்பாக்கித் தோட்டாக்கள் துளைத்திருந்தன.

அடக்குமுறை உச்சத்தில் இருந்த பகுதி களில் வெண்மணியும் ஒன்று. உழைப்பாளிகள் கால்நடைகள்போல் விற்கப்பட்டனர். அவர்கள் உழைப்பின் ஒவ்வொரு குருதிச் சொட்டும் ஆண்டைகளின் வீடுகளை மாளிகைகள் ஆக்கின. ஆடைகளைப் பட்டுப் பீதாம்பர மாக்கின. வயல்களில் பொன்னை விளைவித்தனர். அவர்களின் உடலை வைரங்களால் ஒளிவீச வைத்தனர். மறுபுறம் இவற்றை நிர்மாணித்தவர்களோ பன்றிகள் உழலும் சகதியில் கிடந்தனர். ஆயிரம் பொத்தல் களோடு அவர்களின் ஆடைகள் உருக்குலைந்திருந்தன. ஒட்டிய வயிற்றோடு புழுக்களைப் போல் ஊர்ந்த உழைப்பாளிகளின் வாழ்க்கையை, சுயமரியாதையை மீட்டு அவர்களைச் சமத்துவப்படுத்த இடதுசாரிகள் சங்கம் தொடங்கி இருந்தனர். மறுபுறம் நெல் உற்பத்தியாளர் சங்கத்தினர் இதை எதிர்த்து மஞ்சள்கொடி ஏற்றினர். 

சில முக்கிய நிகழ்வுகள்:

நாகை அருகில் பூந்தாழங்குடியில் விவசாயத் தொழிலாளர்கள் ஏற்றிய செங்கொடிக் கம்பத்தை நெல் உற்பத்தியாளர் சங்கத்தினர் வெட்டினர். அதை விவசாயத் தொழிலாளிகள் தடுத்தனர். மோதலில் ஒரு சப்-இன்ஸ்பெக்டர் செங்கொடிச் சங்கத்தின் பக்கிரியைச் சுட்டுப் பிணமாக்கினார். அப்போதுதான் திமுக ஆட்சிக்கு வந்திருந்தது. அவர்களின் முதல் துப்பாக்கிச்சூட்டில் கொலையுண்டது பக்கிரிதான்.

19.05.1968இல் கீவளுர் காவல் நிலையத்தில் கோபால் என்பவர் புகார் கொடுத்தார். அவர் அணிந் திருந்த சிவப்புத் துண்டைப் பண்ணையாரின் ஆட்கள் பிடுங்கிக் கொளுத்தியதாகப் புகார். 03.12.1968இல் மாலை 4.30க்கு மளிகைக்கடைக்கு வந்த அஞ்சம்மாள் என்பவரை ரௌடிகள் வெட்டினர். காரணம் அவர் அணிந்திருந்த சிவப்பு ரவிக்கைதான். அதைக் கிழித்து எரித்தனர். அவரின் உடலில் தீப்புண்கள் ஏற்பட்டன. 04.12.1968 இரவு 7 மணிக்கு பெருங்கடம்பனூர் வீரப்பன் அணிந்த சிவப்புத் துண்டு பிடுங்கி பொசுக்கப் பட்டது.

இவற்றில் சில நிகழ்வுகள் கிழக்குத் தஞ்சை கோட்ட அமர்வு நீதிமன்றம் 30.11.1973இல் வழங்கிய தீர்ப்பில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன.

“நாங்கள் இடதுசாரி கம்யூனிஸ்ட் கிசான் சங்கத்தைச்சேர்ந்தவர்கள். எங்களை நெல் உற்பத்தியாளர் சங்கத்தில் சேரும்படி நேரிலும் ஆள்மூலமாகவும் வற்புறுத்தி வந்தனர். நாங்கள் அந்தச் சங்கத்தில் சேர மறுத்து விட்டோம்” என்பது இவ்வழக்கில் சில சாட்சிகளின் வாக்குமூலங்களாகும்.

சென்னை உயர் நீதிமன்றம் 06.04.1976இல் இவ்வழக்கு குறித்து வழங்கிய தீர்ப்பும் குறிப்பிடத்தக்கது. இதில் நீதிபதிகள் வெங்கட்ராமன், மகாராஜன் தீர்ப்பு வழங்கினர். “கடந்த பல ஆண்டுகளாகத் தஞ்சாவூரில் வசதியற்ற விவசாயிகளுக்கும் (கிசான்) தஞ்சாவூரின் வசதி படைத்த பரம்பரை நிலப் பண்ணையார்களுக்கும் இடையே கடுமையான வர்க்கப் போராட்டம் நடந்து வருகிறது. இம்மாவட்டத்தில் பொதுவாக, விவசாயத் தொழிலாளர்களாக இருக்கும் அரிசனங்கள் இடதுகம்யூனிஸ்ட் ஆதரவுடன் விவசாயத் தொழிலாளர் சங்கத்தை நிறுவினர்.”

வெண்மணி நிகழ்வானது பட்டியல் சாதி உழைப் பாளிகள் வசித்த வீதியில் நடந்தது. உயிருடன் கொளுத்தப் பட்டோர் யாவரும் பட்டியல் சாதியினரே. கொளுத்தியவர் களில் அனைத்துக் கட்சிக்காரர்களும் இருந்தனர். மாண்ட வர்கள் அனைவரும் மார்க்சிஸ்ட் கம்யூனிஸ்ட் என்கிற ஒரே கட்சியின் சங்கத்தில் இருந்தோர் ஆவர். சாதி, கூலி, சுயமரியாதை எனப் பல பிரச்சினைகள் இந்நிகழ்வின் காரணிகள் என வழக்கின் சாட்சியங்கள் பேசுகின்றன.

அரசின் அணுகுமுறை என்ன?

வெண்மணியின் நகர்வுகள் ஒரு கலவரம் நோக்கிப் போயின, உயிருக்கு ஆபத்து எனப் பாதுகாப்புக் கேட்டு கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் செயலாளர் மீனாட்சிசுந்தரம், முதலமைச்சர் அண்ணாவுக்கு 12.12.68இல் கடிதம் அனுப்பினார். முன்னதாக, கம்யூனிஸ்ட் தலைவர்கள் பி.ராமமூர்த்தி, வி.பி.சிந்தன் உள்ளிட்டோர் மாவட்ட நிலைமையை நேரில் கண்ணுற்று முதலமைச்சருக்குத் தெரியப்படுத்தினர். வெண்மணி குறித்து 27.12.68இல் லண்டன் மாநகரில் பத்திரிகைகளில் செய்திவந்தது. அன்றுதான் தமிழக அமைச்சர்கள் இருவர் வெண்மணிக்கு நேரில் சென்றனர்.

வெண்மணியின் பின்புலம் என்ன?

இந்தப் பின்னணியில் வெண்மணியின் பொதுவான வாழ்வியல், அரசியல் குறித்து அண்மையில் வெளியான ஓர் ஆய்வு நூல் படம்பிடிக்கிறது. Agrarian Studies: Economic change in the lower Cauvery delta 60τM நூல் மதுரா சுவாமிநாதன், சுர்ஜித், வி.கே.ராமச்சந்திரன் ஆகியோரால் தொகுக்கப்பட்டுள்ளது. வெண்மணியைச் சுற்றிலுமான ஏழு கிராமங்கள், ஒருபோகம், இருபோகச் சாகுபடிகள், விவசாயத் தொழிலாளர் வேலை இழப்பு உள்ளிட்ட கள நிலவரம் தரவுகளோடு அதில் கூறப் பட்டுள்ளது. 1922-23இல் தொடங்கி, 2019 வரையிலான வெண்மணியின் வாழ்க்கைமுறையை இந்நூல் பேசுகிறது.

வெண்மணியின் அக்கினிக் குளியல் இச்சமூகத்தின் தீண்டாமை உள்ளிட்ட அழுக்குகளைக் கழுவிவிட்டதா என்பதைக் கவலையோடு இத்தருணத்தில் பரிசீலிக்க வேண்டும்.

டிசம்பர் 25: வெண்மணி நினைவு நாள்

Disclaimer: டிசம்பர் 24ல் இந்து தமிழ்திசை நாளிதழில் வெளியான கட்டுரை.

– தொழிலாளர்  செய்திப் பிரிவு